dansje op de vulkaan

We nemen na het ontbijt afscheid van Fiorella, haar zus en zwager en rijden naar Ragusa, een uur verderop. Het is een stadje dat op, tegen en in een berg ligt, het lijkt wel of de huisjes - en natuurlijk heel veel kerken - er tegenaan gesmeten zijn. Het is een leuk stadje met een wirwar aan straatjes, steegjes en trappen.
Na dit bezoekje en n bord pasta rijden we door naar de Etna. Die zien we in de verte met daarboven een grote wolk. Als we dichterbij komen blijkt er regen uit te vallen.
We verblijven in het dorpje Linguaglossa wat 'lange tong' betekent en slaat op de lava stroom die hier eeuwen geleden door het dorp stroomde.
In dit dorpje verblijven we in de b&b van Rosa en hebben een appartementje dat van binnen lijkt op n skichalet (in de winter kan je hier overigens ook skiën) en een keuken en zelfs wasmachine heeft.
We zoeken een restaurantje want na 2 avonden 'dineren' op het terras bij Fiorella willen we wel weer verwend worden. Helaas vinden we niet echt n restaurant en de straat waar er een zou zitten bestaat niet. Maar pizza kun je hier gelukkig overal krijgen en dus eten we die bij n klein pizzatentje waar we kunnen zitten.

Rosa brengt ons de ochtend erna een zeer uitgebreid ontbijt. Wel een kwartier te vroeg dus ik neem het aan met de make-up halverwege mn gezicht en nog druppelend van de douche met snel n handdoek om me heen geslagen.
We volgen een lange weg de Etna op tot we ongeveer bij de boomgrens uitkomen bij ingang Noord. De boomgrens is hier ietwat vervaagd door een lavastroom van wat jaren geleden. Dit geeft een apart beeld: het lijken wel aangelegde skipistes tussen de bomen door, alleen dan met zwarte lavastenen ipv sneeuw en de bomen aan de zijkanten zijn niet gekapt maar zijn een soort geraamtes van hout geworden die soms nog gewoon overeind staan.
We vertrekken met een 4x4 bus richting de krater en rijden een klein uur door het aparte lava-landschap wat steeds iets anders wordt. Als we stoppen om verder te lopen zijn er al snel wat afhakers die niet genoeg lucht krijgen.
We lopen zo'n 3 kwartier omhoog naar de krater en ik ben aardig naar lucht aan het happen. Het waait ook nog eens enorm vandaag. Bij de rand aangekomen wappert er n vlaag rook in mijn gezicht waardoor helemaal alle lucht aan je ontnomen wordt. Iedereen stond eerst te hijgen, nu te hoesten.
Het is een prachtig uitzicht. Vanaf de kraterrand waait de rook/mist die van de stenen afkomt de krater in en aan de andere kant kijk je omlaag de Etna af en zie je hoe ver de lavastromen zijn gekomen.
Je waait hierboven weg en het is behoorlijk koud. Wat een verschil met het gezweet beneden!
We hobbelen en glijden het hele pad weer omlaag en daarna stuiteren we verder omlaag in het busje.
We zijn blij dat we eindelijk ons dansje op de vulkaan hebben kunnen doen! Het was goed weer dus we hadden mooi zicht en uitzicht.
Het zal ook gaaf zijn hier te snowboarden. Het is niet echt n groot skigebied met maar 2 liften, maar hoe geweldig met een rokende en misschien wel spugende
krater op de achtergrond... Overigens is bij de laatste lavastroom de lift verwoest dus dat is dan weer minder handig als je net aan het skiën bent...

Om even bij te komen en een pijnlijke knie van het naar beneden lopen rust te geven willen we picknicken in het bos. Na 1 minuut vluchten we de auto weer in; het stikt hier van de vliegen! We lunchen bij ons huisje, maken plannen voor de middag maar gaan uiteindelijk een dutje doen...

S'avonds eten we bij een prima restaurantje dat we gisteren op de terugweg tegenkwamen en nog geen 1 minuut van onze b&b af ligt. Rosa heeft me verteld dat het vandaag een feestdag is waarmee het dorp haar beschermheilige tegen de Etna eert. Als we klaar zijn met eten wordt er op het plein tussen onze b&b en restaurant vuurwerk afgestoken. Daarna volgt een stoet met eerst mensen in paarse gewaden en daarna mensen in het wit die een kar voortslepen met een (eng) levensgroot beeld van de beschermheilige erop. Daarna volgt wat ik denk dat ongeveer het hele dorp is aan mensen die erachteraan lopen met kaarsjes in hun handen. Echt apart om mee te mogen maken.

In de ochtend rijden we naar Castiglione di Sicilia. De Etna is in mist gehuld en het regent. We zijn dus blij dat we gisteren al bij de krater zijn geweest want vandaag kan dat waarschijnlijk niet eens. Het dorpje is uitgestorven, letterlijk en figuurlijk. De huizen staan op instorten, zijn verlaten of staan te koop, soms alle 3 tegelijk. De jonge generatie is hier weggetrokken en de oude generatie wacht ook op haar vertrek...
We verlaten de dode bedoeling en gaan toch maar naar Taormina aan de kust, wat volgens Rosa een aanrader is, en waar we hopen dat het weer wat beter is omdat het aan zee ligt. Taormina schijnt een beetje het Saint Tropez van hier te zijn. Een straat met dure winkels maar ook hordes toeristen die voornamelijk van cruise schepen afkomen. Vele souvenirwinkels met dezelfde rommel volgen elkaar op. Leuk stadje om even doorheen te lopen, en vooral met het vorige dorpje vergeleken is hier tenminste wat leven, maar we nemen een lunch en vertrekken weer.

Morgen gaan we naar Palermo, een route van volgens mij bijna 5 uur, de hoofdstad van Sicilië.