trappen, strandjes en n lange tafel

We hebben een voor hier goed ontbijt bij onze agriturismo. Zelfgemaakte jams, fruit, brood, kazen etc. Daarna gaan we naar het centrum van Agrigento en volgen een wandelroute uit het reisboekje. Wegens ietwat verkeerd lopen afentoe hebben we volgens mij wel 4x zoveel trappen als de bedoeling was.
Voor 4 eur bezoeken we na die heel veel trappen een klooster waarvan in het boekje staat dat nonnen er amandelkoekjes verkopen. We komen geen nonnen tegen en helemaal jammer: ook geen amandelkoekjes...
We eten bij een restaurant uit het boekje en hebben een heerlijke lunch.

Aangezien alle rolluiken inmiddels weer dicht zijn gegaan wegens de siesta verlaten we Agrigento en rijden naar Realmonte waar we op zoek gaan naar de Scala dei Turchi (trappen van de Turken). Na een wandeling zien we ze eindelijk, een grote partij witte krijtrotsen aan het strand. Het lijkt wel een soort piste naar de zee. We volgen 3 bruine, gespierde Italianen die hun kontjes schudden in zeer kleine zwembroekjes naar de rots die door de sterke wind zijn vorm heeft gekregen. Nadat we de piste op zijn geweest gaan we aan een vlak stukje rotsen aan t water zitten om even af te koelen.

We nemen bij onze agriturismo nog een duik in het zwembad en nemen daarna plaats aan de lange tafel achter het huis. Hier genieten we samen met gasten uit Rome, Parijs, Sicilie en Ierland van een heerlijk, uitgebreid, zelfgemaakt diner. De wijn wordt steeds maar bijgeschonken, de tel raak ik kwijt. Echt een fijne gezellige avond!

De volgende ochtend ontbijten we en nemen daarna afscheid van de eigenaresse van het huis en daarna helaas ook alweer van Joyce en Koen. Ciao!
We zijn 3 uur onderweg naar Noto. We hebben van Fiorella een routebeschrijving gekregen want haar b&b ligt niet aan een straat... We volgen een begroeid, smal en dubieus hobbelpad en komen uiteindelijk dan toch uit op het juiste 'adres'. Het is een prachtig nieuw huis temidden van een hoop olijfbomen. Ons mooi en luxe appartementje kijkt uit op de heuvels en op de zee.

Noto zelf vinden we wat minder. Het is een na de aardbeving compleet herbouwde stad in Barok stijl. Het centrum met wat kerken en grote gebouwen is netjes maar ook toeristisch, overal staan straatverkopers en we zien het ene na het andere souvenirwinkeltje.

We rijden dus snel door naar Lido di Noto, Noto aan zee. Bij een strandtentje drinken we wat. We hadden als plan hier ook te eten maar omdat we de hobbelweg beter niet in het donker kunnen zoeken of berijden besluiten we boodschapjes te halen en de lekkere hapjes op ons terrasje op te peuzelen met n wijntje erbij.

De volgende dag bezoeken we Syracuse, een havenstadje met het centrum op een schiereilandje. Hier wandelen we wat en sluiten af met een lunch.
We rijden terug om naar het natuurreservaat Vendicari te gaan. Er zijn 4 ingangen en wegens de hitte is het mooi dat we uitkomen bij de ingang van Calamoshe want daar is een zandstrandje. Met de auto rijden we eerst over een stoffig weggetje, zo stoffig dat de
planten en bomen aan de zijkanten compleet wit zijn. We parkeren de auto en lopen het reservaat in. Hier kan je een route van 4 uur lopen maar met de brandende zon en zonder beschutting (de planten hangen dor en dood om ons heen) kiezen wij de weg rechtstreeks naar het strandje om een fijne duik te kunnen nemen.

Morgenochtend bezoeken we nog een stadje hier iets vandaan en daarna vertrekken we richting vulkaan de Etna.