Bergbeklimmen met rots en zeezicht

Gisterenavond in Santa Teresa wilden we een restaurantje uit het ANWB boekje bezoeken. Helaas stond er geen huisnummer of naam bij en konden we het dus niet vinden. Optie 2 uit het boekje bleek intussen een bouwput te zijn geworden. Intussen was het nog harder gaan waaien en had de wind ook een enorme plensbui met zich meegenomen. We zijn dus het dichtsbijzijnste restaurantje in gerend.
Daar hebben degebroeders en neven Antonio, Pedro, Mario en Luigi (vast wel zoiets) ons bediend. Na een fles regionale wijn en een vaag drankje (missch wel de tip van Bert) zijn we met de slappe lach het tentje uitgerold.

Vamorgen zijn we naar Capo Testa gereden, een landtong/uitkijkpunt. Hir hbben we een toch door de duinen gmaakt, haha, nouja duinen op zn Italians dan: rotsen en prikstruiken. Ik ben uitgegleden over het grind en Ilse is in de pikkels beland, haha. We kwamen uit bij een klein baai mt hele woeste golven, omringd door hoge rotsen met ronde door de wind en het water uitgeslepen vormen, erg apart. Geen zwemplek echter, ik denk dat een vis hier nog zou verzuipen.
Er liep ook een gzin met een half jaar oude baby op de rug, best wel lef hebben om zon klimpartij te maken, of misschien zijn zij via een geasfalteerde weg gekomen die wij niet hebben gevonden...
Er waren ook 3 jongeren die een tentje tussen de rotsen hadden opgezet. Ook liepen er rastafiguren met een gitaar rond.
Na de klim terug, vergezeld door hagedisjes, zijn we naar Palau vertrokken.

Palau is een havenstadje vanwaar de boten naar Corsica en de Magdalena eilanden varen. Morgen maken wij de tocht langs de eilanden. De onderwatercamera van de knapste jongen van Eindhoven gaat dan ook mee want het water is daar superhelder!
Palau houdt zich behoorlijk aan de siesta, dan is alles hier een spookstad.
Ook de terrassen gaan dan dicht blijkbaar, aangezien ze ons dit 1 min voor sluit vertelden mochten we onze kan wijn atten...
Hier zijn we even van bekomen op ons handdoekje op de stijgers langs de haven.

Morgen een lange dag, van 10 tot 6 op de boot (we hebben degene gekozen die het minste leek te schommelen...) en daarna een rit van 2 uur naar Orosei.

Ciao amigos!

PS ik kan moeilijk fotos uploaden, gaat niet met mobiel en op deze hotelcomputer zit geen discreader... missch de onderwaterfotos en panoramas n x, daar heb ik wel een kabel van bij...